ਉਹ ਮਨਾ

ਚੇਤਾ ਭੁੱਲਿਆ ਉਹਦਾ, ਜਿਸ ਚੇਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦਿੱਤੀ
ਉਹ ਮਨਾ, ਤੂੰ ਤੇ ਅਕ੍ਰਿਤਘਣੇ ਦੀ ਅੱਤ ਚੁੱਕ ਦਿੱਤੀ

ਉੁਹਦਾ ਦਿੱਤਾ ਉਸ ਅੱਗੇ ਰਖ ਕੇ, ਹੰਕਾਰ ਵਧਾ ਲਿਆ
ਉਹ ਮਨਾ, ਤੂੰ ਇਹ ਕੈਸਾ ਅਜਬ ਵਪਾਰ ਕਮਾ ਲਿਆ

ਸੁਖ ਨੂੰ ਬਖਸ਼ਿਸ਼, ਦੁਖ ਨੂੰ ਉੁਹਦੀ ਕਰੋਪੀ ਦਸ ਰਿਹੈਂ,
ਉਹ ਮਨਾ, ਤੂੰ ਰੋਗ ਤੇ ਦਾਰੂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਭੁੱਲ ਰਿਹੈਂ

ਆਪਣੇ ਨਾਲ਼ ਮੋਹ ਤੇ ਗ਼ੈਰ ਸੰਗ ਵੰਡੀਆਂ ਪਾ ਬੈਠੈਂ,
ਉਹ ਮਨਾ, ਤੂੰ ਤੇ ੴ ਦੇ ਰੂਪ ਨੂੰ ਸੰਨ੍ਹ ਲਾ ਬੈਠੈਂ

ਜਿਸ ਖਾਤਰ ਆਇਆ ਏਂ, ਉਹ ਕੰਮ ਯਾਦ ਨਹੀਂ,
ਉਹ ਮਨਾ, ਉਸ ਬਾਝੋਂ ਕਿਤੇ ਹੋਣਾ ਆਬਾਦ ਨਹੀਂ

ਮੰਨ ਗੱਲ, ਛੱਡ ਜੰਜਾਲ, ਗੁਰ ਚਰਨੀ ਲਗ ਜਾ,
ਉੁਹ ਮਨਾ, ਵੇਲ਼ਾ ਨਾ ਗੁਆ 'ਵਾਹਿਗੁਰੂ' ਆਖੀ ਜਾ